Get paid to share your links!
Με τις Νύχτες Πρεμιέρας να τελειώνουν και τον δρόμο προς τα Όσκαρ να βρίσκεται στον ορίζοντα, είναι μια καλή στιγμή για να ξεδιαλέξουμε τις 20 ταινίες που περιμένουμε να δούμε περισσότερο από τώρα ως τα Χριστούγεννα.
Έχουμε ταινίες που θα ξεχωρίσουν στο δρόμο για τα Όσκαρ, αγνές περιπέτειες (φαντασίας και μη), μεγα-μπλοκμπαστεριές, ντόπια πραμάτεια, φεστιβαλικά αριστουργήματα, συν ένα “Twilight” επειδή καταλαβαίνεις, είναι από τις ταινίες που σε ενδιαφέρουν θες-δε θες.
Αυτή είναι λοιπόν μια λίστα 20 διαλεγμένων ταινιών, από την τρέχουσα βδομάδα ως και πριν τα Χριστούγεννα, για να έχεις μια γενική ιδέα τι να περιμένεις.
Looper: Αντιμέτωποι Με Τον Χρόνο
Με δυο λόγια: Στο μέλλον θα μας έρχονται πίσω άνθρωποι από το ακόμα πιο μέλλον. Ένας από αυτούς είναι ο Τζο (Joseph Gordon-Levitt / Bruce Willis) που θα έρθει αντιμέτωπος (και θα πρέπει να σκοτώσει) τον μελλοντικό εαυτό του. Όμως δεν ξέρει γιατί γύρισε πίσω ο Μελλοντικός Τζο.
Ξέρουμε τους: Δύο Τζο, αλλά αναγνωρίζουμε μόνο τον έναν. Ο Gordon-Levitt έχει υποστεί εκπληκτική δουλειά στο μακιγιάζ ώστε να φέρνει κάπως στον Bruce Willis ο οποίος και είναι φανταστικός κιόλας. Από το υπόλοιπο καστ ξεχωρίζει η Emily Blunt, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Rian Johnson του "Brick", αλλά και του καλύτερου επεισοδίου "Breaking Bad". ("Fly")
Γιατί θα το δούμε: Είναι μια τρομερά διασκεδαστική περιπέτεια που χρησιμοποιεί το εύρημα του ταξιδιού στο χρόνο για να πάει σε απροσδόκητες κατευθύνσεις, ενώ καταφέρνει και χτίζει σασπένς και αγωνία μέσα σε έναν περιορισμένο χώρο, ανάμεσα σε λιγοστούς χαρακτήρες. Δε θα θες να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη.
(27 Σεπτεμβρίου)
Cosmopolis
Με δυο λόγια: Νεαρός δισεκατομμυριούχος περιπλανείται στο Μανχάταν μέσα στη λιμουζίνα του καθώς προσπαθεί να φτάσει στο αγαπημένο του κουρείο, τη μέρα της επίσκεψης του Προέδρου των ΗΠΑ και, πιθανώς, του τέλους του καπιταλισμού.
Ξέρουμε τους: Robert Pattinson στον Σοβαρό Ρόλο του, David Cronenberg σκηνοθετεί, Don DeLillo γράφει το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία.
Γιατί θα το δούμε: Στις Κάννες (και όπου αλλού παίχτηκε) δίχασε, αλλά εκτός από τον ίδιο τον Pattison (που με περιέργεια αναρωτιόμαστε αν 'το έχει'), μας ενδιαφέρει πάντα ο Cronenberg, όσο και το πώς διασκευάζεται ο DeLillo στη μεγάλη οθόνη από έναν σκηνοθέτη που τον καταλαβαίνει.
(27 Σεπτεμβρίου)
Η Κληρονομιά του Μπορν
Με δυο λόγια: "Ποτέ δεν υπήρχε μόνο ένας", μας πληροφορεί το tag line της ταινίας.
Ξέρουμε τους: Jeremy Renner που γενικά φέτος δεν έχει κάνει και τίποτα ο καημένος, έχουμε Rachel Weisz και Edward Norton και Albert Finney στο ωραιότερο supporting καστ, και τέλος τον Tony Gilroy (σεναριογράφο της αρχικής τριλογίας) να επιστρέφει εδώ και ως σκηνοθέτης.
Γιατί θα το δούμε: Θα το δούμε; Δεν ξέρω, ικανή περιπέτεια λέγεται πως είναι, και το καστ είναι καλό, και γενικώς αν δε λεγόταν "Μπορν" δε θα το πολυκουβεντιάζαμε. Όμως εκείνη η ιστορία είχε ολοκληρωθεί ιδανικά, τώρα απλώς το κουράζουμε. Όπως κάτσει εκείνη τη στιγμή, υποθέτω.
(4 Οκτωβρίου)
Αγάπη
Με δυο λόγια: Ηλικιωμένο ζευγάρι βλέπει την αγάπη τους να δοκιμάζεται όταν η Ανν παθαίνει εγκεφαλικό κι ο Ζορζ πρέπει να τη φροντίσει.
Ξέρουμε τους: Ο Michael Haneke είναι ο θεός που σκηνοθετεί, οι Jean-Louis Trintignant και Emmanuelle Riva ("Χιροσίμα, Αγάπη Μου") είναι το μεγαλειώδες δίδυμο πρωταγωνιστών, κι οι δύο μεγαλύτεροι από 80 και στην πραγματικότητα, κι η Isabelle Huppert είναι η κόρη σε ένα μικρό αλλά απαραίτητο ρόλο.
Γιατί θα το δούμε: Γιατί είναι το αριστούργημα του χειμώνα. Σίγουρα θα έχει πολλά να πει σε όλους μας για τι μπορεί στ'αλήθεια να σημαίνει αγάπη, και πόσο λάμπει η αλήθεια της μέσα από τις αξεπέραστες δυσκολίες και την αναπόφευκτη, δυσβάσταχτη φθορά.
(4 Οκτωβρίου)
Η Αρπαγή 2
Με δυο λόγια: Ο Liam Neeson τα ξαναβάζει με αυτούς που ξαναπειλούν την οικογένειά του. Όλε.
Ξέρουμε τους: Liam Neeson. Από την πρώτη "Αρπαγή", κι από όλες τις άλλες ταινίες όπου ξέσκισε όποιον βρήκε μπροστά του, μέχρι και μια αγέλη λύκων.
Γιατί θα το δούμε: Γιατί το 'ο Liam Neeson δέρνει κόσμο' είναι μια απολαυστική συνταγή που ακόμα παραδίδει ό,τι (δεν ξέραμε πως) θέλουμε.
(11 Οκτωβρίου)
Premium Rush
Με δυο λόγια: Ποδηλάτης που παραδίδει μηνύματα παραλαμβάνει έναν φάκελο που φέρνει στο κατόπι του έναν βρώμικο αστυνομικό. Εκείνος τον κυνηγάει σε όλη την πόλη προκειμένου να τον φέρει στην κατοχή του.
Ξέρουμε τους: Joseph Gordon-Levitt (αυτή τη φορά μοιάζει απλώς στον εαυτό του, δηλαδή στον Heath Ledger) και Michael Shannon το ωραιότατο πρωταγωνιστικό δίδυμο. H Dania Ramirez δίνει το κάτι παραπάνω.
Γιατί θα το δούμε: Έγινε δεκτό με χαρά στην Αμερική, όπου η κριτική μίλησε για γνώριμα μεν στοιχεία (έως κλισέ) αλλά για πολύ καλή εκτέλεση, αδρεναλίνη, αγωνία, φοβερές ερμηνείες κλπ. Μια πολύ καλή φάση για να πας σινεμά με ποπ κορν, εν ολίγοις.
(18 Οκτωβρίου)
Killing Them Softly
Με δυο λόγια: Ένας άνθρωπος της Μαφίας καλείται να έρθει να λύσει το ζήτημα που έχει προκύψει με μια ληστεία στη διάρκεια παιχνιδιού πόκερ. Στη διαδρομή συναντά διάφορους περίεργους χαρακτήρες.
Ξέρουμε τους: Brad Pitt που το έχει πάρει και προσωπικά το θέμα (είναι παραγωγός), διάφορες γνώριμες μαφιοζόφατσες γύρω του (James Gandolfini, Ray Liotta), ο Andrew Dominik (της "Δολοφονίας του Τζέσε Τζέιμς από τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ") σκηνοθετεί.
Γιατί θα το δούμε: Γιατί ο Dominik δίνει στις ιστορίες εγκληματιών που αφηγείται μια υπνωτιστική ωμότητα που πάντα μας παρασύρει. Ξέρει πώς να πει με ποιητικό τρόμο μια βίαιη ιστορία, πολύ απλά. Και ο Brad Pitt φαίνεται να το πιστεύει πολύ αυτό που κάνει εδώ.
(25 Οκτωβρίου)
Lawless
Με δυο λόγια: Ακούγεται τυπικό γκανγκστερικό, με μια συμμορία να συγκρούεται με έναν νέο σερίφη στην εποχή της Απαγόρευσης.
Ξέρουμε τους: Όμως να, οι άνθρωποι που το έχουν φτιάξει ξέρουν τι κάνουν. Ο John Hillcoat (σκηνοθεσία) κι ο Nick Cave, ο γνωστός ναι (σενάριο) μας έχουν δώσει το έξοχο "Proposition" (να το δεις, οπωσδήποτε), και οι Tom Hardy και Guy Pearce που πρωταγωνιστούν είναι από τους πιο ενδιαφέροντες και πάντα συναρπαστικούς ηθοποιούς που μπορεί να βρει κανείς στο αμερικάνικο σινεμά.
Γιατί θα το δούμε: Για όλα τα τα παραπάνω, γιατί μια καλή γκανγκστερική ιστορία από καλούς αφηγητές πάντα θα έχει θέση στο πρόγραμμά μας, και γιατί όταν παίχτηκε η ταινία στις Κάννες απόλαυσε ένα σπάνιο 10λεπτο standing ovation.
(25 Οκτωβρίου)
Αγριότητα
Με δυο λόγια: Δυο καλλιεργητές μαριχουάνας τα βάζουν με το Μεξικάνικο καρτέλ των ναρκωτικών που ευθύνεται για την απαγωγή της κοπέλας τους. Και των δύο, ναι.
Ξέρουμε τους: Ο Taylor Kitsch είναι ο αδερφός μας ο Τιμ Ρίγκινς, και παίζει κι η Blake Lively που γενικά ποτέ δε λέμε όχι σε κάποια ευκαιρία να την κοιτάμε. Σκηνοθετεί ο Olvier Stone που γενικά δεν έχει βγει ακόμα αλγόριθμος που να προβλέπει πότε κάνει ταινία της προκοπής και πότε χάλι.
Γιατί θα το δούμε: Γιατί αυτή μοιάζει από τις πιο ενδιαφέρουσες απόπειρές του, το καστ όσο το χαζεύεις γίνεται ακόμα πιο μεγάλο (σε μικρούς ρόλους συναντάμε ένα σωρό καρατερίστες), και όπως έχουμε ξαναπεί μας ιντριγκάρουν οι ταινίες που ακούγονται ενδιαφέρουσες και έχουν αντιδράσεις 'love it or hate it'.
(25 Οκτωβρίου)
The Master
Με δυο λόγια: Ένας βετεράνος στρατιώτης επιστρέφει από τον πόλεμο και παρασύρεται σε μια αίρεση από έναν χαρισματικό ηγέτη που εκμεταλλεύεται τις συναισθηματικές πληγές του.
Ξέρουμε τους: Joaquin Phoenix και Philip Seymour Hoffman είναι σίγουρα φαβορί για τα φετινά Όσκαρ, με τον Paul Thomas Anderson, έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Αμερικάνους σκηνοθέτες, να μοιάζει κι εκείνος κοντά στη βράβευση.
Γιατί θα το δούμε: Για πολλούς που το έχουν δει, είναι η ταινία της χρονιάς, αλλά σε κάθε περίπτωση θα ενδιαφερόμασταν για ό,τι έχει να μας πει ο Anderson, που ως τώρα στην καριέρα του έχει δώσει μόνο μεγάλες ταινίες ("Θα Χυθεί Αίμα", "Μανόλια"). Και σα να μην έφτανε αυτός κι οι δύο φοβεροί ηθοποιοί του, υπάρχει και το όλο θέμα της Σαϊεντολογίας, η οποία μπορεί ή μπορεί να μην είναι η αληθινή έμπνευση πίσω από αυτή την ιστορία, που μας ιντριγκάρει ακόμα περισσότερο. Είναι επιτέλους ΟΚ κάποιος να μιλήσει άσχημα για τους Σαϊεντολόγους στο Χόλιγουντ;
(1 Νοεμβρίου)
Skyfall
Με δυο λόγια: Μποντ. Τζέιμς Μποντ.
Ξέρουμε τους: Daniel Craig επιστρέφει στο ρόλο του 007, Javier Bardem και το ΝικολαςΚεϊτζίσιο μαλλί του είναι ο κακός, Judi Dench είναι και πάλι η "Μ", αλλά αυτή τη φορά θα έχει πολύ ζουμί ο ρόλος της, γιατί αυτή τη φορά, "είναι προσωπικό". Σκηνοθετεί ο Sam Mendes του "American Beauty".
Γιατί θα το δούμε: Γιατί είναι ο νέος Τζέιμς Μποντ.
(1 Νοεμβρίου)
Επιχείρηση “Argo”
Με δυο λόγια: Η διάσωση 6 Αμερικάνων διπλωματών από την Τεχεράνη το 1979.
Ξέρουμε τους: Όλους; Ben Affleck σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, Bryan Cranston, Alan Arkin, John Goodman συμπληρώνουν ένα φοβερό καστ, ο George Clooney κάνει την παραγωγή και γενικά μη τα πολυλογούμε, αυτό το πράγμα ουρλιάζει Όσκαρ.
Γιατί θα το δούμε: Πρώτα και κύρια, επειδή οι δύο προηγούμενες ταινίες του Affleck ("Gone Baby Gone", "The Town") ήταν πολύ καλές, αποδεικνύοντας πως υπάρχει αληθινό ταλέντο στον κύριο που κάποτε δεν πήραμε στα σοβαρά ως ηθοποιό σταρ και τώρα έχει επιστρέψει για τα καλά για να μας βάλει τα γυαλιά. Η ταινία, δεδομένων των αναταραχών στη Μέση Ανατολή, είναι ούτως ή άλλως καίρια, και όλες οι αντιδράσεις ως τώρα από την Φεστιβαλική πρεμιέρα μιλάνε για θαρραλέο, άρτιο σινεμά. Θα το βλέπαμε δηλαδή ακόμα κι αν δεν ήταν από τα πρώιμα οσκαρικά φαβορί.
(8 Νοεμβρίου)
J.A.C.E.
Με δυο λόγια: "Ο Jace, θαρραλέος μέσα σε έναν αφιλόξενο κόσμο, αναζητά το όνειρό του. Απέναντι σε ένα δίκτυο αδίστακτων παρανόμων αντιπαρατάσσει τη θέλησή του να ξεφύγει. Υπερασπίζεται όλα όσα αγαπά. Η αθωότητα και η ευαισθησία του επιβάλλονται στη σκληρή πραγματικότητα. Η ζωή, μια περιπέτεια πέρα από τα όρια."
Ξέρουμε τους: Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης επιστρέφει στο σινεμά μετά από απουσία πολλών ετών, σε μια από τις πολύ δυνατές ελληνικές ταινίες της χρονιάς. Καλοί ηθοποιοί στο καστ, ανάμεσά τους ο Χρήστος Λούλης, ο Ακύλλας Καραζήσης, ο Μηνάς Χατζησάββας κλπ.
Γιατί θα το δούμε: Την περιμένουμε καμιά διετία τώρα αυτή την ταινία, η ΟλιβερΤουϊστ-ική προσέγγιση μας ιντριγκάρει, το καστ είναι πολύ δυνατό, και τα όσα ξέρουμε για το φιλμ είναι όσο κρυπτικά θέλουμε να είναι, ώστε να ψηνόμαστε για περισσότερα.
(8 Νοεμβρίου)
Χαραυγή - Μέρος 2
Με δυο λόγια: Ε, ξέρεις. Ο Έντουαρντ, η Μπέλλα, ο Τζέικομπ, η Ρένεσμε. Ναι, αυτό.
Ξέρουμε τους: Τον Pattison, την K-Stew, και τις άκρως δημόσιες λεπτομέρειες της σχέσης τους.
Γιατί θα το δούμε: Ε, αφού θα το δούμε που θα το δούμε, μη ρωτάς και πολλά. Μια βαθιά ανάσα είναι και τελείωσε. Τουλάχιστον το 'Μέρος 1' ήταν διασκεδαστικό μέσα στην γκροτέσκ αηδία του τελευταίου ημιώρου, και #pestenamefate.
(15 Νοεμβρίου)
The Paperboy
Με δυο λόγια: Ένας ρεπόρτερ κι ο μικρότερος αδερφός του διεξάγουν έρευνα προκειμένου να αθωώσουν έναν άντρα καταδικασμένο σε θανατική ποινή.
Ξέρουμε τους: Zac Effron στον Σοβαρό Ρόλο του, Matthew McConaughey στον πρωταγωνιστικό ρόλο, Nicole Kidman σε ρόλο-έκπληξη (δε φαντάζεσαι), σκηνοθετεί ο Lee Daniels του "Precious".
Γιατί θα το δούμε: Για να διαπιστώσουμε αν είναι όσο απολαυστικά κακό υποπτευόμαστε πως είναι. Το "Precious" ας πούμε ήταν υποτίθεται Σημαντικό Δράμα, αλλά αν το έβλεπε κανείς χωρίς να γνωρίζει τα Οσκαρικά του δεσμά, μάλλον θα γέλαγε. Κι εδώ, βάσει μιας σκηνής που έχει να κάνει με την Kidman και τον Effron, σίγουρα θα γελάσουμε. Πολύ. Επίσης, πάντα μας ενδιαφέρει όταν ανάλαφροι ηθοποιοί δοκιμάζουν πιο σοβαρά πράγματα και τα καταφέρνουν καλά. Για τον McConaughey μιλάμε φυσικά.
(15 Νοεμβρίου)
Cloud Atlas
Με δυο λόγια: Τι δυο λόγια; Τελοσπάντων, τα έχουμε πει και πιο αναλυτικά, αλλά εν συντομία, "μια επική ιστορία που διατρέχει όλη την ανθρώπινη ιστορία, από τη μια άκρη της γης στην άλλη, δείχνοντας πως μια απλή πράξη καλοσύνης στο παρελθόν μπορεί να εμπνεύσει μια επανάσταση στο μακρινό μέλλον".
Ξέρουμε τους: Andy & Lana Wachowski (οι δημιουργοί του "Matrix" φυσικά), Tom Tykwer ("Τρέξε, Λόλα, Τρέξε") σκηνοθετούν, Tom Hanks και Halle Berry (και κάμποσοι ακόμα) παίζουν από μισή ντουζίνα ρόλους ο καθένας, το οποίο ακούγεται από συναρπαστικό μέχρι καταστροφικό, αναλόγως πώς θα το κοιτάξεις.
Γιατί θα το δούμε: Γιατί είναι το μεγαλόπνοο και φιλόδοξο πόνημα για φέτος, γιατί έχει διχάσει, γιατί αυτό το τρέιλερ μας έκοψε την ανάσα, και γιατί το βιβλίο είναι ένα αληθινό αριστούργημα που πρέπει να διαβάσουν οι πάντες. Κατά προτίμηση πριν δουν την ταινία.
(22 Νοεμβρίου)
Frankenweenie
Με δυο λόγια: Ο μικρός Βίκτορ χρησιμοποιεί τις φρικιαστικά προχωρημένες επιστημονικές του γνώσεις για να φέρει το σκύλο του πίσω στη ζωή.
Ξέρουμε τους: Όπως δηλαδή ο Tim Burton χρησιμοποιεί το όνομά του για να φέρει την παλιά του μικρού μήκους ταινία πίσω στη ζωή, ως μεγάλου μήκους αυτή τη φορά.
Γιατί θα το δούμε: Το μικρό, original "Frankenweenie" του 1984 είναι ένα μικρό αριστούργημα, κι αν και διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για το κατά πόσο ένα μεγάλου μήκους make-over ήταν αληθινά απαραίτητο, αυτή είναι μάλλον η καλύτερη ευκαιρία που θα έχει ο Tim Burton να επιστρέψει στο ύφος των μεγάλων του καλλιτεχνικών στιγμών, από την περίοδο που μας μάγευε με τον "Ψαλιδοχέρη" και τον "Ed Wood". Ε, κι επίσης ένα καλό animation θα το χρειαστούμε τώρα που το "Brave" της Pixar βγήκε στις αίθουσες μόνο μεταγλωττισμένο, άρα καθόλου.
(22 Νοεμβρίου)
Αν...
Με δυο λόγια: Ένας έρωτας, δύο ζωές. Μία χωρίς εκείνη, μία με εκείνη. Το "Sliding Doors" συναντά τον Pedro Almodovar.
Ξέρουμε τους: Χριστόφορο Παπακαλιάτη. Στην πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα. Χρειάζεται κάτι άλλο;
Γιατί θα το δούμε: Γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο Παπακαλιάτης μας διασκεδάζει πάντα στις τηλεοπτικές του δουλειές, ακόμα και με αυτό τον παρεϊστικο 'βρες την αναφορά' τρόπο. Ξέρεις. Δε θα πάρει και κανά βραβείο ρε παιδί μου, αλλά ξέρει τι είναι, κι αν αυτό που είναι σε διασκεδάζει, τότε ξέρεις πως θα θες να το δεις με την παρέα σου.
(29 Νοεμβρίου)
Silent Hill: Revelation 3D
Με δυο λόγια: Έφηβη μαθαίνει πως δεν είναι αυτή που νομίζει πως είναι, μεταφέρεται σε μια παράλληλη διάσταση, στην πόλη Silent Hill. Διασκευή πασίγνωστου βιντεοπαιχνιδιού, σίκουελ της προηγούμενης, επίσης διασκευής.
Ξέρουμε τους: Κυρίως τον Sean Bean, που στο στοίχημα είναι πλέον κλειδωμένη η απόδοση για το αν θα πεθάνει κι εδώ ή όχι.
Γιατί θα το δούμε: Όσοι είναι φαν του "Silent Hill" κάπως εξυπακούεται πως το περιμένουν. Για τους υπόλοιπους, η παλιότερη ταινία ήταν στην πραγματικότητα ένα ωραιότατο, υποτιμημένο θρίλερ, και ετούτο εδώ μοιάζει να έχει ακόμα πιο εντυπωσιακά visuals και να είναι ακόμα πιο τρομακτικό. Δεδομένου πως δεν έχει και πολύ καλές ταινίες τρόμου αυτό το διάστημα (και μην πιάσουμε τώρα τη συζήτηση για το "Paranormal Activity 4", για το θεό), αυτή είναι μια από τις πολύ καλές μας ελπίδες για αυτό τον χειμώνα. Άσε που αν κάπου έχει αληθινό νόημα το 3D, είναι στα θρίλερ που ξέρουν πώς να το χρησιμοποιούν.
(6 Δεκεμβρίου)
Χόμπιτ: Ένα Αναπάντεχο Ταξίδι
Με δυο λόγια: Μέση Γη, 60 χρόνια πριν τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών", ο Μπίλμπο Μπάγκινς ξεκινά ένα επικό ταξίδι απελευθέρωσης του χαμένου βασιλείου των Νάνων.
Ξέρουμε τους: Όλους, πραγματικά. Είναι ο Peter Jackson που επιστρέφει με όσο μεγαλύτερο μέρος του καστ του "Άρχοντα" ήταν δυνατόν να επιστρέψει, συν τον Martin Freeman ("Sherlock") στο ρόλο του Μπίλμπο.
Γιατί θα το δούμε: Θα το δούμε επειδή είναι η επική υπερπαραγωγή του φετινού χειμώνα, κι επειδή είδαμε τον "Άρχοντα", και αυτή η πρίκουελ τριλογία ετοιμάζεται τόσα πολλά χρόνια που έχει πλέον γίνει αντικείμενου μύθου πριν καν βγει στις αίθουσες. Και ασχέτως που μας ακούγεται πολύ λίγο υλικό για να καλύψει τρεις ταινίες, θα ήταν ψέμματα αν λέγαμε πως το τρέιλερ και η περιγραφή δε μας κάνουν να το περιμένουμε, ακόμα και όσους δεν υπήρξαμε ποτέ φαν των βιβλίων.
